Ten świąteczny czas

Święta to czas radości, uśmiechu, spotkań z rodziną, dni wolne od pracy. Tradycja obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia jest wspaniała, więc właściwie wszyscy powinniśmy się ogromnie cieszyć, że ten czas już nadchodzi i niebawem zasiądziemy z bliskimi przy wigilijnym stole. Niestety dla osób z depresją to jest bardzo trudny czas. Bardziej niż zwykle odczuwamy samotność, przeżywamy problemy rodzinne, swoje lub czyjeś choroby, utratę kogoś bliskiego, pojawia się poczucie winy.

Dla mnie to powód do przeżywania ogromnego stresu. Nie wszyscy w rodzinie wiedzą o mojej chorobie. Będę musiała  to ukrywać. Znam swój organizm i wiem, że to będzie dla mnie ogromny wysiłek, a następnego dnia będę czuła się potwornie zmęczona. Z drugiej strony nie powiem im o chorobie bo i tak wiem, że tego nie zrozumieją. Co gorsza dwa dni temu znów pojawiła się ciężka migrena. W moim przypadku migreny są powiązane zarówno z depresją jak i ze stresem. Chociaż cały czas nad sobą pracuję i skupiam się na tym co dzieje się teraz, to jednak jest to ciągła walka z chorobą, smutnymi myślami, poczuciem winy i beznadziejności.

Bardzo się staram nie zadręczać tym co będzie, ale nie jest to łatwe. Święta to czas radości, a mimo to ja jestem smutna, zestresowana, z całych sił odganiam poczucie winy, że mogłam coś zrobić, żeby było lepiej. To jest naprawdę trudny czas.

Jednak na koniec podzielę się z Wami czymś radosnym. Przez cały ten czas kiedy piszę tego posta, na moich kolanach leży Forrest. Tym bardziej sprawia mi to radość, bo choć to jest strasznie pieszczotliwy kot, to na kolanach nie lubi przesiadywać. A tu nagle, leży i grzeje mi kolana dobre pół godziny. Chyba wyczuł mój nastrój. Kocham te moje koty!

Życzę Wam, żebyście w te święta pomyśleli przede wszystkim o sobie, żebyście byli dla siebie dobrzy, żebyście umieli sobie wybaczać.